Iwierzyce

Obszar: 66 km² Ludność: 7 676

Historia Iwierzyc sięga połowy XIV w. podobnie jak i Wiercan. Powstały one
w wyniku akcji osadniczej prowadzonej w dobie kazimierzowskiej. Od połowy XIII w. ziemie te wchodziły w skład tzw. klucza sędziszowskiego. W XVIII w. stały się własnością Lubienieckich, a później Michałowskich. Centrum gminy stanowi wieś Iwierzyce, gdzie zlokalizowana jest siedziba większości placówek usługowych. Południowa część gminy leży w regionie Pogórza Środkowobeskidzkiego, w subregionie zwanym Pogórzem Strzyżowski. Cześć gminy znajduje się w regionie Kotliny Sandomierskiej. Najdalej wysunięta część północna, położona jest w subregionie Płaskowyżu Kolbuszowskiego. Pozostały obszar wchodzi w skład Podgórza Rzeszowskiego.Gmina Iwierzyce to gmina rolnicza, o osobliwym i urozmaiconym krajobrazie. Najbardziej malownicza część gminy pod względem krajobrazowym, czyli jej południowy kraniec, sprzyja rozwojowi turystyki, szczególnie zachęca do wypraw pieszych i rowerowych. Warto obejrzeć park krajobrazowy znajdujący się w południowo - wschodniej części gminy, który przystosowany jest do pieszych wycieczek ze względu na wytyczone szlaki i ścieżki. Osobliwością regionu są źródła siarczane, które znajdują się na granicy dwóch wsi tj. Będzienicy i Wiśniowej. Wzniesienie terenu gminy nad poziom morza wynosi około 400 m. we wsi Wiśniowa, skąd rozciąga się wspaniały widok na dużą cześć Pogórza. Ukryte wśród zieleni dawne dwory i zabytkowe kościoły przypominają o świetnej przeszłości tych terenów. Oddalenie od większych ośrodków miejskich i brak przemysłu ciężkiego sprawia, że środowisko naturalne gminy jest czyste, a tym samym posiada walory zdrowotne i rekreacyjne oraz sprzyjające warunki do rozwoju rolnictwa ekologicznego. Gmina ma typowo rolniczy charakter, 54% jej powierzchni zajmują grunty orne. Gleby są dość urodzajne, w uprawach dominują zboża, a w produkcji zwierzęcej trzoda chlewna. Funkcjonuje tu około 1400 gospodarstw, których średnia powierzchnia wynosi 3,2 ha. Gmina Iwierzyce słynie z przetwórstwa drewna.

Opublikowano: 09-06-2008 Drukuj